Na weken van frustratie, irritatie en inspiratie is het EINDELIJK gelukt!
Nog voor de examens zag ik op een grasveldje scholeksters lopen. Ik helemaal blij men camera er mee naar toe nemen: Nee hoor, geen vogel meer te bekennen.
Hoppa, regelmatig met men camera op stap: Nee hoor, ze zitten er alleen als ik men camera niet bij heb, lekker puh!
Hoppa, regelmatig met men camera op stap: Nee hoor, ze zitten er alleen als ik men camera niet bij heb, lekker puh!
Kom ik vanmorgen met Dick aan op het werk, zit er een heel jong scholekster op de parking! Piepen en piepen dat ie deed! Komt moeders (of vaders) aangevlogen met een worm: Gaat ie nog harder piepen...
En natuurlijk heeft Hanna der camera weer niet mee -.-'
En natuurlijk heeft Hanna der camera weer niet mee -.-'
Helelmaal gefrustreerd men ochtendje werken want ik hoor die beesten telkens piepen buiten en neeeeeeeee ik kan ze niet vastleggen
Vanmiddag er op uit geweest met men camera, opzoek naar vaders, moeders en kind. Telkens luisteren of ik ze hoorde, en ja hoor! Daar zaten ze met z'n drieën op een veldje op het industrieterrein! Vredig te eten en te waggelen.
Zo bijzonder om te zien hoe de ouders het jong beschermen... De ene loopt met het jong mee (jong kan nog niet vliegen) en de andere gaat op de uitkijk staan.
Dottig dottig dottig.
Ik werd goed in de gaten gehouden |
'Goed kijken hoe moeders eet, dan kan ik het ook!' |
whuuuuuuut? |
Synchroon |
Heeeelp! |
Je ziet me niet, je ziet me niet JE ZIET ME NIET! |
Pelikaantje |
Bedankt voor alle aandacht! |