ZE ZIJN ER WEER!!

Jaja, er zijn weer kuikentjes in Goes!

Kamp!

Afgelopen december ben ik op kamp geweest met de bijbelstudievereniging Wees Een Licht!. Het was het laatste kamp op de locatie het Zilveren Schor en we waren dankbaar dat we nog in het gebouw  mochten, we waren de laatste groep!
Omdat het de laatste keer hier was, heb ik geprobeerd de sfeer en de inrichting vast te leggen in foto's.
Deze foto's zullen niet geweldig zijn qua belichting en scherpte, maar het gaat vooral om de sfeer en de gezelligheid.
Enjoy!

De eetzaal.Hier hebben we de maaltijden genuttigd en was er ruimte voor spelletjes.

Als je binnen komt door de deur is dit het uitzicht als je naar rechts kijkt. Dit is de gang naar alle vleugels. Links de meisjes, rechtdoor de jongens en rechts de leiding.

De openhaard. Elke avond werd deze aangestoken en was er ruimte om lekker te ontspannen.

Deze zaal werd vooral gebruikt voor het zingen en de inleidingen. Nu waren de stoelen al opgeruimd, maar het stond helemaal vol. Er was ook een beamerscherm voor de teksten en recht sachterin stond de piano. 

Het gangetje met de borden en bekers en het bestek. Dit was links naast de vorige foto. De andere kant van de bar zegmaar. 

Gebedsruimte. Hier was 24 uur per dag de mogelijkheid om even alleen te zijn of om te bidden. Dit kon je alleen doen, met een vriend(in) of met een leiding. 

Dit stond ook in de gebedsruimte, de zuipschuit. Er werd natuurlijk geen alcohol geschonken tijdens dit kamp, maar andere gebruikers zullen er wel eens gebruik van gemaakt hebben. 

Een van de vleugels, elke vleugel had een eigen kleur.

De meisjesvleugel. 

Dekenkisten. Het gebouw is moeilijk te verwarmen en er waren erg veel dekens beschikbaar. Deze waren te vinden in deze kisten. Deze kisten werden ook gebruikt om in te zitten als bank of om in rond te rijden. (Al was dat niet helemaal de bedoeling. :-))

Mijn grote liefde. Deze piano werd drie jaar geleden door ons nog gebruikt, maar de afgelopen twee jaar is deze niet gebruikt. Waarschijnlijk omdat hij nogal kapot en oud was. Zelf was ik een grote fan van deze piano, omdat deze heerlijk oud is en ongelofelijk lekker speelde. Een aantal snaren deden het niet en af en toe moest je de hamertjes zelf goed doen, maar dat gaf zo'n heerlijk gevoel van écht muziek maken.

Dit was het uitzicht vanuit de ruimte waar we de inleidingen hadden. We hebben elke ochtend de zon zien opgaan en hebben mogen genieten van de nevel dit optrok. Ook liepen hier schattige vogels rond, maar dat was niet van belang voor iedereen. Ikzelf kan enorm genieten van die beestjes.

Hier hielden veel mensen stille tijd. Geen geluid van verkeer en alleen de natuur. Op het moment dat we hier waren, verbleven hier erg veel vogels. Dat gaf een leuk achtergrond geluid. 

Waterkant.

Dit paadje loopt helemaal naar het achterste gedeelte van het terrein. Heel leuk, maar het lag vol met ganzenpoep. Dat was iets minder.

Nogmaals het paadje, hier kan je links naar een stukje kade en rechtdoor naar het achterste gedeelte. 

Hier hebben we heerlijk gezeten. Het uitzicht was prachtig en de rust was overweldigend. 

De palen in het water. 

Het gebouw van veraf gezien. 

 Hier nog een paar sfeerplaatjes:

Scholeksters!

Na weken van frustratie, irritatie en inspiratie is het EINDELIJK gelukt!

Nog voor de examens zag ik op een grasveldje scholeksters lopen. Ik helemaal blij men camera er mee naar toe nemen: Nee hoor, geen vogel meer te bekennen.
Hoppa, regelmatig met men camera op stap: Nee hoor, ze zitten er alleen als ik men camera niet bij heb, lekker puh!

Kom ik vanmorgen met Dick aan op het werk, zit er een heel jong scholekster op de parking! Piepen en piepen dat ie deed! Komt moeders (of vaders) aangevlogen met een worm: Gaat ie nog harder piepen...
En natuurlijk heeft Hanna der camera weer niet mee -.-'

Helelmaal gefrustreerd men ochtendje werken want ik hoor die beesten telkens piepen buiten en neeeeeeeee ik kan ze niet vastleggen 

Vanmiddag er op uit geweest met men camera, opzoek naar vaders, moeders en kind. Telkens luisteren of ik ze hoorde, en ja hoor! Daar zaten ze met z'n drieën op een veldje op het industrieterrein! Vredig te eten en te waggelen.

Zo bijzonder om te zien hoe de ouders het jong beschermen... De ene loopt met het jong mee (jong kan nog niet vliegen) en de andere gaat op de uitkijk staan.

Dottig dottig dottig.

Ik werd goed in de gaten gehouden

'Goed kijken hoe moeders eet, dan kan ik het ook!'

whuuuuuuut? 

Synchroon

Heeeelp!

Je ziet me niet, je ziet me niet JE ZIET ME NIET!

Pelikaantje

Bedankt voor alle aandacht!

Vogelseisoen

Al weken zijn er scholeksters te zien op het rugbyveldje bij ons in de buurt, maar elke keer dat ik er ben met mijn camera zijn ze nergens te zien.
Nu ben ik er een keer een hele avond gaan zitten, maar ze lieten zich niet zien. Wel waren er konijnen en andere schattige vogeltjes. Jonge  lijsters die achter de oudere vogels aanliepen om eten te krijgen. Wat een schattig zicht!!